نی نی مامانش

کودکی هایم را درست به خاطر ندارم اما خوب می دانم که کودکی هایم از عشقی کودکانه سرشار بود... عشق به پرواز.. به بالا رفتن.. به دیدن آنچه دیدنی نیست. فکر می کردم وقتی سوار تاب می شوم ، هر چه بالاتر روم بهتر می توانم به آنچه که می خواهم برسم و با دستان کوچک خود لمسش کنم... این روز ها که از گذشته یادی کرده ام، تازه فهمیده ام که آنچه دیدنی نبود، لمس کردنی هم نبود... اما هنوز دوست دارم در آغوش بکشم آنچه را که رویای کودکی ام را پر می کرد.. کاش می دانستم با او ماندن را کی فراموش کردم.. آن وقت برمی گشتم .. تا هر جا که لازم بود .. و پیدا می کردم دوست داشتنی ترین رویای کودکی را .... و با او عهد می بستم که تا همیشه بمانم .. حتی تنها.. با او.